Op het moment dat haar toekomst er niet rooskleurig uitziet, komt het omslagpunt. ‘Iemand zei tegen mij: als je zóveel doorzettingsvermogen hebt om zo diep te gaan, ben je ook sterk genoeg om het weer om te keren.’ Ze kwam er niet alleen bovenop, Marcella zet zich ook in als ervaringsdeskundige voor jongeren die het mentaal lastig hebben.

Leuke, vlotte jonge vrouw. Gelukkig getrouwd, moeder van twee. Werk naar haar zin als zzp’er in het communicatie vak. Nee, op het eerste gezicht is niet te zien dat Marcella in haar leven ook een heel andere kant heeft gekend. ‘Naar mijn idee begon het ongeveer op mijn tiende. Ik ben in die tijd veel gepest. Ik viel altijd al een beetje buiten de boot. Ik was vrij stil, liet vrij makkelijk over mij heen lopen, en was in veel dingen anders dan leeftijdsgenootjes. Het pesten was vooral buiten sluiten: jij bent niet leuk, we moeten jou niet, jij bent raar. Ik dacht: als ik eenmaal op de middelbare school zit, komt het wel goed.’ Maar het komt niet goed. Ook omdat ze er moeilijk over kan praten. Marcella: ‘Op school was het best wel lastig. Ook thuis was het moeilijk en zo liep ik steeds verder vast”

Geen vertrouwen dat het goedkomt

Ze ontwikkelt een eetstoornis en valt sterk af. Daarvoor wordt Marcella behandeld. Het overlijden van haar vader heeft grote impact. Naar de middelbare school gaat ze niet meer. ‘Mijn behandelaars zagen geen herstelmogelijkheden meer. Ik was ook depressief. Als niemand anders nog vertrouwt dat het goed komt met je, hoe kun je het dan zelf nog geloven”

Op eigen kracht naar herstel

Toch gáát Marcella het  geloven en doen. ‘Er ontstond bij mij een soort vechtlust: ho eens even, gaan jullie mij nu vertellen dat ik hier niet meer uitkom?’ Wat ook meehielp was een opmerking van iemand uit haar omgeving: ‘Marcella, als je zóveel doorzettingsvermogen hebt om zo diep te gaan dan ben je ook sterk genoeg om het weer om te keren en de weg omhoog te vinden’ Ja, als ik zó diep kan gaan, kan ik ook weer zó hoog gaan. Maar het is wel een proces geweest. Je groeit er langzaam naartoe.’

Op eigen kracht zet ze de weg naar herstel in. ‘Ik ben aan mezelf gaan werken. Als je een eetstoornis hebt, heb je heel veel regeltjes: dit mag wel, dit niet. Ik móest heel veel bewegen en sporten. Die regeltjes en structuren ben ik gaan inzetten om mijzelf weer beter te maken: je gaat nú dit doen, je gaat nú dat doen. Ik heb mezelf verplicht om te gaan boksen, om weer te leren op een leuke manier te bewegen.’

Als gezonde moeder op het schoolplein

Ze krijgt verkering, gaat trouwen, en wordt voor het eerst moeder. Het aanstaande moederschap - het wordt een dochter, weet ze al - zal het laatste zetje geven. ‘Ik voelde mijn verantwoordelijkheid naar haar. En ik beloofde haar: ik ga het voor jou heel goed doen, jij gaat hier geen last van krijgen. Ik wilde over vier jaar als een gezonde moeder op het schoolplein staan.’ Die vier jaar werden hooguit een paar maanden. En behalve gezonde moeder is Marcella inmiddels ook succesvol zzp’er. Ondanks dat ze nooit haar middelbare school heeft afgemaakt, is ze actief met het schrijven van blogs en teksten op websites en werkt ze als communicatieadviseur.

Depressiepreventie bij jongeren

Ook zet ze haar eigen ervaringen in voor anderen. Ze was nauw betrokken bij de start van de Hoekse Huiskamers, bedoeld voor eenzame ouderen, en begon ze een eigen bedrijf “Senioren Online” waarbij ze senioren online en offline met elkaar in verbinding bracht om te proberen de eenzaamheid te doorbreken. ‘Nu zet zij op vrijwillige basis haar hart en kantoor open voor jongeren die het mentaal lastig hebben. Ja, daarin herken ik veel van mezelf. Ik heb Magdalena van den Ouden mogen helpen bij de organisatie van de voorstelling ‘Laat het licht aan’, over depressiepreventie bij jongeren. Dat heb ik als heel waardevol ervaren.’ Ook in de toekomst zijn er plannen om dit voort te zetten.

‘Je bent niet alleen’

Met de kennis van nu zou ze het toen heel anders hebben gedaan, weet Marcella. ‘Het begin met praten. Met openheid. Met hulp zoeken. Met vertrouwen op de mensen om je heen als je het even niet meer op jezelf kan. Dat heb ik heel lang niet gedaan. Realiseer je dat je niet alleen bent, en dat je het niet alleen hoeft te doen, mijn geloof helpt mij hier ook bij. En verwacht niet te veel van jezelf. Het ontstaat niet in één dag en je lost het ook niet op in één dag. Als je dát accepteert, en je staat jezelf toe om het stapje voor stapje te doen, dan kun je heel echt weer toewerken naar herstel en geluk.

Wat kun je als ouder doen?

Erover praten is belangrijk. Met je kind, met mensen uit de omgeving van je kind en met de huisarts. Ook kunnen ouders en kinderen terecht bij Jeugdteam Hoeksche Waard voor vragen en/of hulp. Kijk op www.jeugdteamhw.nl voor meer informatie.